Wielkie powroty – szczekuszka

Wymieranie gatunków jest przerażającym wręcz zjawiskiem, z którym powinno się za wszelką cenę walczyć. Zazwyczaj w ogromnej mierze przyczynia się do tego człowiek, który odbiera kolejnym zwierzętom ich naturalne siedliska, poluje na nie dla futer, mięsa lub zabawy. Doprowadziło to do tego, że już wielu gatunków gatunków nigdy nie zobaczymy. Los czasem jednak lubi płatać figle. Jak się okazuje, niektóre gatunki, mogą żyć szczęśliwie z dala od wścibskich, ludzkich oczu. Tak właśnie było w przypadku małego, niepozornego zwierzątka – szczekuszki ili, zwanej też szczekuszką urwiskową.

Ten uroczy zwierzak z rzędu zającowatych został odkryty przez Li Weidonga w 1983 roku. Sprytna szczekuszka niezwykle starannie unika kontaktu z ludźmi i udawało jej się to przez 20 lat, aż w końcu, końcu udało się ją sfotografować. Jej zdjęcie stało się niezwykle popularne i z pewnością jest dowodem na to, że zwierzak ten jest w stanie roztopić nawet najbardziej zatwardziałe serca, bowiem bardziej przypomina on pluszaka niż żywe stworzenie. Długość szczekuszki rzadko przekracza 20 cm. Futro jest jasno ubarwione, a na czole i bokach szyi znajdują się rdzawe plamy, co odróżnia ją od dalekiej krewnej, szczekuszki amerykańskiej. Charakterystyczne są również krótkie łapki i nieduże, zaokrąglone uszy. Odżywia się trawą i ziołami porastającymi góry Tienszan znajdujących się w południowo – zachodnich Chinach. Jest to jedyne miejsce, gdzie można spotkać tego niezwykłego zwierzaka, nazywanego również „magicznym królikiem”. Szczekuszka urwiskowa jest gatunkiem endemicznym, zatem potrzebuje określonych warunków do życia, co jest powodem, dla którego nie występuje nigdzie indziej na świecie. Zajęczak ten prowadzi naziemny tryb życia, może być aktywny zarówno nocą jak i w ciągu dnia. Są samotnikami i spotykają się jedynie w okresie godowym. Samica rodzi jedno lub dwa młode raz do roku. Zazwyczaj są niezwykle cichymi stworzeniami, jednak gdy już wydaje dźwięk, przypomina on szczekanie.

Niestety, chociaż pierwotnie sądzono, że szczekuszek jest ok 2 000, to jednak badania wykazały, że jest ich o ponad połowę mniej. O ile zwinne stworzenia są w stanie unikać kontaktu z człowiekiem, tak nie są w stanie nic poradzić na zmieniający się klimat. Szczekuszki występują zwykle na wysokości między 2800 a 4100 m n.p.m., gdzie temperatura nie przekracza 0°C. Globalne ocieplenie zmusza je do zapuszczania się w coraz wyższe partie gór i doprowadza do wymierania delikatnego gatunku. Dzięki odkryciu szczekuszki i dokładnym badaniom pojawiła się szansa na większą ochronę, jednak w dalszym ciągu to, co może im pomóc, to większa świadomość dotycząca ochrony środowiska. Zmiany, które już nastąpiły trudno będzie usunąć, ale musimy przynajmniej próbować zapobiegać tym negatywnym skutkom zmian klimatycznych, na które mamy choćby najmniejszy wpływ. Szczekuszka urwiskowa jest dowodem na to, że natura zdołała jeszcze wiele przed nami ukryć. Być może istniały gatunki, o których istnieniu nie mamy pojęcia, a do których wymarcia przyczyniły się działania człowieka. Dajmy sobie szansę na odkrycie tych cudów, by móc zachwycać się ich urokami.

Auto: Agnieszka Wojcieszek Data publikacji: 28 września 2017 Dodano w kategorii: WYDARZENIA