Morze Czerwone, czyli skąd się wzięły barwy mórz?

Jakiego koloru jest woda? Najczęstsze odpowiedzi: woda jest przezroczysta, niebieska lub biała. Jakiego koloru jest woda w morzu? Błękitna, zielona lub szara. Wbrew pozorom określenie barwy wody nie należy do najprostszych zadań. Jej kolor oraz odcień zależą od wielu czynników zewnętrznych i wewnętrznych. Przygotowaliśmy dla Was parę ciekawostek, dotyczących barw morza. Skąd tak naprawdę się one wzięły? Czy Morze Czerwone jest naprawdę czerwone, czy tylko takie udaje? Zapraszamy do lektury.

Czysta woda morska jest błękitna. Wielu z nas wiąże ten kolor z odbiciem koloru nieba. Tak naprawdę jednak błękit morza tylko w niewielkim procencie odzwierciedla błękit nieba. Oczywiście wiele zależy od jego przejrzystości. Jeżeli jest ono czyste, morze przybiera barwę jasnego błękitu. Jeśli niebo jest zachmurzone, morze staje się ołowianoszare. Niekiedy wystarczy delikatny ruch tafli wody, ażeby ta „ubrała się” w odcienie szarości, zieleni lub stała się wręcz sina. Wszystko zależy od barwy promieni, pochodzących z głębin morza. Czyste morza są granatowe i to w nich życie jest najbogatsze.

Od czego zależy barwa wody?

Warto zapamiętać, że morza pozbawione planktonu są błękitne. Plankton to główny składnik pożywienia ryb, których jednak w błękitnych wodach jest niewiele. Wody te nazywa się „morskimi pustyniami”. Występują one przede wszystkim na obszarach zwrotnikowych. Planktony i glony, a także mikroskopijne rośliny żyjące w środowisku wodnym sprawiają, że woda ma barwę zieloną.

Wiele zależy od zakwitu wód. Ciekawym przykładem może być rozwój bruzdnicy, do którego dochodzi na przełomie wiosny i lata. Bruzdnica wydziela barwnik o nazwie peridinina. U nas zakwit tej rośliny nie jest toksyczny, ale w Australii i Nowej Zelandii pozbawia życia wielu organizmów, m. in. będącego pod ochroną pingwina błękitnego.

Nie jest niczym zaskakującym, że barwa wody zmienia się w zależności od ilości zawartych w niej związków organicznych oraz mineralnych. Sól żelaza sprawia, że przybiera ona barwę zielononiebieską, mangan – w zależności od natężenia – zabarwia na różne odcienie żółci oraz brązów. Zawarta w wodach siarka koloruje ją na niebiesko, a siarkowodór na szmaragdowo. Im bardziej zasolona woda, tym jaśniejszą i bardziej przejrzystą ma barwę. Im wyższe zasolenie wody, tym jest ona czystsza. Przybiera ona wówczas barwę jasnoniebieską.

Innym i obecnie jednym z największych wpływów na barwę wód morskich, jest ingerencja ludzka, a przede wszystkim produkowane przez nas zanieczyszczenia, tj. metale ciężkie (np. ołów, chrom, cynk), pestycydy, substancje czynne oraz węglowodory ropopochodne. Dostarczane do wód odpływy, ścieki, odpady komunalne oraz wciąż rozwijający się transport wodny, znacząco wpływają na ich kolor.

Dlaczego Morze Czerwone jest czerwone?

MORZE BIAŁE

Morze Białe jest częścią Oceanu Arktycznego i odnogą Morza Barentsa. Temperatura wody spada tam do prawie – 2°C. Morze otaczają gęste, mleczne mgły, a od końca sierpnia aż do maja pokrywa je lód. Stąd też określanie morza „białym”.

MORZE CZARNE

Czarne wody tego śródlądowego morza wzięły się od zalegających na ich dnie siarczków. Jest to jeden z największych zbiorników wody beztlenowej. Zasolenie przy powierzchni wody wynosi 18,3‰, a przy dnie dochodzi do nawet 22,5‰. To właśnie z różnicy w zasoleniu wody wynika jej niski poziom tlenu. Nic więc dziwnego, że na próżno w niej szukać śladów życia organicznego.
Na temat czarnej barwy tego morza krążą legendy. Jedna z nich mówi o zalegających na dnie statkach kupieckich, które licznie przemierzały te wody w okresie starożytnym. To one miały rzucać cień na morze i malować je na czarno.

MORZE CZERWONE

Istnieją dwie genezy na temat barwy Morza Czerwonego. Ale jak to? Przecież kiedy patrzymy na Morze Czerwone wydaje się raczej niebieskawe. Prawda. Wody te są tak naprawdę zielononiebieskie. Cechuje je wysoki stopień zasolenia – nawet do 40% w części północnej.
Skąd więc pojawiająca się niekiedy czerwona barwa morza? Czy wynika ona z otaczających je rudych złóż tlenku żelaza? Niektórzy tak właśnie twierdzą. Jeszcze inni uważają, że kolor wiąże się tylko i wyłącznie z rzucanymi na wodę cieniami siedmiu barw tęczy. Tak naprawdę jednak czerwony kolor morza, a w zasadzie miejscowo-czerwony, jest wynikiem zakwitu sinic. To wtedy woda przybiera czerwono-brązowy kolor. Oznaczanie morza na czerwono niemalże na wszystkich mapach, pochodzących z czasów starożytnych, świadczy o tym, że jego barwa musiała robić na tamtejszej ludności niemałe wrażenie. Druga geneza dopatruje się barwy morza w niesionych przez wiatr, znad rozgrzanych słońcem pustyń, piachu oraz mgły pyłowej.

MORZE ŻÓŁTE

Wody Morza Żółtego mają barwę lessu i gliny dostarczanych przez chińskie rzeki, a zwłaszcza te wpływające z Żółtej Rzeki. Zawiesiny transportowane wraz z wiatrem, z żółtych oraz żółtobrunatnych stref przybrzeża, malują jego wody na różne odcienie żółci, złota oraz brązów. Nie bez znaczenia są także obficie kwitnące w morzu algi, które żywią się ściekami z 2 browarów w prowincji Qingdao.

Jak się okazuje, nie wszystko to, co na pierwszy rzut oka wydaje się czarne, albo białe, takie właśnie jest. Wręcz przeciwnie. Znowu udowadniamy, że wszystko jest czarno-białe, w dodatku w różnych odcieniach. Pozory mylą. Morze Czerwone, które udaje, że jest czerwone? Takie cuda mogła stworzyć tylko Matka Natura. Bądźmy wdzięczni za piękno, którym nas obdarzyła.

Czy wiecie, że…?

Istnieje nauka nazywana optyką morza? Zajmuje się ona badaniem załamania, odbicia oraz pochłaniania światła. To właśnie jego promienie odbijają oraz załamują się w wodzie. W zależności od długości fali, zmienia się stopień ich załamania. Najgłębiej dociera światło fioletowe.

Auto: Konopnicki Łukasz Data publikacji: 28 czerwca 2017 Dodano w kategorii: WYDARZENIA