EDUKUJEMY POKOLENIA
ABY RAZEM TWORZYĆ DOBRE ŚRODOWISKO
EGZEKWUJEMY PRAWA
ZWIERZĄT GOSPODARSKICH
CHRONIMY
ZAGROŻONE GATUNKI
Wspaniałe puszcze i bory kojarzą się nieodłącznie z wysokimi drzewami, których korony przesłaniają niebo. Bogactwo przewspaniałych lasów możemy jednak odkryć również pod wodą. Różnią się one od tych lądowych znacznie, jednak wciąż pozostają niezwykle piękne i są schronieniem dla wielu stworzeń. Są jedną z największych atrakcji turystycznych na świecie. Rafy koralowe to jeden z najpiękniejszych ekosystemów na świecie.
Pierwsze z nich powstały we wczesnej kambrze, a następnie rozrastały się w wodach oceanów przez przeszło 400 milionów lat i w chwili obecnej można je dostrzec nawet z kosmosu. Ich powstawanie jest niezwykle powolnym procesem, ponieważ koralowce rozrastają się na 1 m2 przez blisko 1000 lat. Od lądowych lasów różni je również to, że nie są roślinami, a niedużymi stworzeniami, zwanymi polipami, które tworzą kolonie. Koralowce wytwarzają wapień, z którego zbudowany jest szkielet rafy, wchodzą również w zależności z glonami, jednak aby było to możliwe, muszą wystąpić odpowiednie do tego warunki. Większość raf koralowych potrzebuje do życia temperatury, która nie jest niższa niż 18°, a zdecydowana większość najbardziej preferuje temperaturę wahającą się w okolicach 23°C – 29°C, oraz wysokiego nasłonecznienia, chociaż można również odnaleźć rafy głębinowe, rozwijające się nawet w 4°C. Możemy odróżnić cztery typy rafy koralowej: wąskie, najmłodsze ze wszystkich rafy przybrzeżne; leżące nieco dalej od brzegu rafy barierowe, przy których czasem tworzą się piaszczyste wyspy; pojawiające się na otwartym morzu rafy płaskie, oraz pierścieniowate atole, położone u wybrzeży zapadniętych, wulkanicznych wysp. Warunki, jakich potrzebują koralowce sprawiają, że najczęściej występują one w klimacie tropikalnym i subtropikalnym. Najbardziej znaną rafą jest ukształtowana 18 milionów lat temu Wielka Rafa Koralowa, przekraczająca swoją powierzchnią wielkość Włoch i tym samym będąca największą na świecie. Nie stanowi jednego wielkiego tworu, a składa się z ok 3000 pomniejszych raf. Leży u wybrzeży Australii i podobnie jak wszystkie inne rafy stanowi schronienie dla wielu gatunków zwierząt, między innymi takich jak zagrożonego wyginięciem żółwia zielonego, skórzastego, oliwkowego, szylkretowego oraz żółwia karetta, wiele gatunków delfinów, w tym delfinka pręgobokiego, delfinka wysmukłego, delfiniaka malajskiego, długopłetwca oceanicznego, w tym również gatunków zagrożonych, takich jak płetwal błękitny, płetwal zwyczajny i orka oceaniczna. Pośród korali schronienie i pożywienie znajdują rozmaite gatunki ryb, skorupiaki, a wśród nich grozę budzą rekiny takie jak żarłacz tygrysi czy żarłacz brunatny.
Tropikalne lasy oceaniczne tętnią życiem i zachwycają swoimi barwami, jednak należy pamiętać również o tym jak wiele im zagraża i jak bardzo są istotne nawet dla nas – ludzi. Przez zmiany klimatyczne rafy koralowe ulegają wybieleniu. Zjawisko to polega na utracie barw przez koralowce i odsłonięcie jedynie białego szkieletu, na skutek utraty fotosyntetycznych pigmentów. Proces ten wywołany jest przez ocieplanie się klimatu, i tym samym wzrost temperatury wód oceanicznych. Następuje również na skutek podwyższonego zasolenia, a czasem w wyniku infekcji bakteryjnej. Wybielenie nie oznacza definitywnej śmierci koralowców, ponieważ z badań przeprowadzonych w 1998 roku wynikło, że ze wszystkich wybielonych koralowców zginęło 20% z nich. Nie oznacza to jednak, że postępujący proces wybielania jest całkowicie bezpieczny i nieszkodliwy. Mimo, że koralowce są w stanie się zregenerować, to jednak w przyszłości może on przynieść katastrofalne wręcz skutki. Poważnym problemem są też zanieczyszczenia wód oceanicznych, które ograniczają koralowcom dostęp do światła a także zatykanie otworów gębowych, co prowadzi do uduszenia się tych organizmów. Jest to problem, który zaczyna przynosić katastrofalne konsekwencje. W październiku 2016 roku naukowcy ogłosili śmierć Wielkiej Rafy Koralowej. Chociaż była to zdecydowanie wyolbrzymiona informacja, nie mająca odzwierciedlenia w rzeczywistości, gdyż mimo powszechnego zjawiska wybielenia, olbrzymia rafa może jeszcze się zregenerować, pod warunkiem, że ludzie jej na to pozwolą.
Ochrona raf koralowych jest niezwykle ważna. Nie tylko dlatego, że jest niezwykle piękna i uważana za jeden z cudów świata. Wszystkie rafy stanowią pomnik historii tak dawnej, że nikt z nas nie jest sobie tego w stanie wyobrazić. Są domem wielu gatunków wodnych stworzeń, w tym również tych zagrożonych, a odebranie im domu może przyczynić się do ich całkowitego zniknięcia. Rafy mają również wpływ na człowieka. Są one naturalnymi falochronami, które chronią między innymi przed tsunami, które niejednokrotnie doprowadziły do śmierci wielu setek, a nawet tysięcy osób.
W przyrodzie nic nie dzieje się bez przyczyny. Nawet to, co, jak nam się wydaje, wywołuje jedynie wrażenia estetyczne, pełni bardzo ważną funkcję w ekosystemie. Natura nie lubi próżni i gdy jej się coś odbiera, potrafi się naprawdę za to zemścić. Los raf koralowych leży tak naprawdę w rękach każdego z nas, ponieważ każdy z nas może zmienić swoje życie na lepsze, bardziej ekologiczne. Nie pozwólmy zaginąć tym przepięknym tropikalnym lasom oceanicznym.