Bliski kuzyn ptaka dodo

Prawdopodobnie każdy z nas słyszał o ptaku dodo, który kojarzy nam się niemal wyłącznie jako rasowy samobójca. Wszak czas od pojawienia się ich na ziemi do chwili wyginięcia był niezwykle krótki, a wszystkie filmy animowane pokazują te ptaki w mocno przerysowany sposób. Przez to właśnie bardzo mało wiemy o tym stworzeniu. Według jednej z hipotez wyginęły, ponieważ nie zdawały sobie sprawy z tego, że przed drapieżnikami należy uciekać, resztą natomiast zajął się człowiek.

Na całe szczęście, do czasów dzisiejszych zachował się gołąb nikobarski, a raczej nikobarczyk zwyczajny, który jest bardzo bliskim kuzynem tego niezwykle sympatycznego ptaka. W środowisku naturalnym występuje w południowo-wschodniej Azji, a w szczególności na Nikobarach. Zamieszkuje lasy tropikalne i w przeciwieństwie do większości znanych nam gołębi, prowadzi głównie naziemny tryb życia. Jedynie na czas odpoczynku wzlatują do koron drzew, zwykle na wysokości od 3 do nawet 12 m, gdzie mają swoje gniazda, zbudowane z luźnych gałązek. Unika przebywania w pobliżu ludzi, dlatego nie sposób spotkać go w pobliżu miast i wsi. Odżywia się nasionami, jagodami i małymi owadami, a także pędami i liśćmi roślin.

O wyjątkowości tego ptaka świadczy głównie jego przepiękne upierzenie. Wśród naszych szarych, całkowicie zwykłych gołębi, jakie widujemy na placach i ulicach z całą pewnością wyróżniałby się. Jest to dość duży ptak – długość jego ciała może sięgać nawet do 40 cm. Kolor jego piór to głęboki niebieski, przełamywany odcieniami zieleni i pomarańczy, natomiast pierś i szyja mieni się fioletami, natomiast ok. 6 cm ogon jest biały. Pióra wokół szyi są dłuższe, tworząc w ten sposób swoisty kołnierz dodający zwierzęciu jeszcze więcej uroku. Ptaki te, zupełnie jakby były świadome wyjątkowości swojego upierzenia, poświęcają bardzo dużo czasu na jego pielęgnację, zażywając kąpieli w płytkich zbiornikach wodnych.

Gołąb ten prowadzi koczowniczy tryb życia, co związane jest z sezonowością owoców, którymi się odżywia. W nocy odpoczywa, natomiast w ciągu dnia żeruje na ziemi. Rzadko wzbijają się do lotu. Dzieje się tak tylko wtedy, kiedy chcą dostać się na drzewo, albo gdy coś je spłoszy. Wtedy ich lot jest dość szybki, ale mimo wszystko dość niezgrabny. Są jednak bardzo wytrwałe. Gdy trzeba zmienić żerowisko, są w stanie pokonać naprawdę duże odległości. Gołąb ten nie ma wielu naturalnych wrogów, dlatego podobnie jak swój daleki kuzyn może nie do końca zrozumieć, że coś mu zagraża. Mimo to występują dosyć powszechnie i póki co nie grozi im taki sam los, jaki spotkał dodo.

Nikobarczyki zwyczajne są monogamistami i dobierają się w pary na całe życie. Na zmianę wysiadują jajo przez 30 dni, a pisklęciem opiekują się do 80 dni. Później młody gołąb jest już zdolny do samodzielnego życia i opuszcza gniazdo.

Gołębie nikobarskie są niezwykle wyjątkowym gatunkiem gołębi. Ich barwne upierzenie sprawia, że często hodowcy decydują się włączyć je do swojej hodowli, jednak w niewoli bardzo trudno je utrzymać. Dodatkowo bardzo interesujące jest ich spokrewnienie z wymarłymi dodo. Miejmy nadzieję, że tych niezwykle urodziwych ptaków nie spotka taki sam los.

Auto: Agnieszka Wojcieszek Data publikacji: 20 czerwca 2017 Dodano w kategorii: WYDARZENIA