Najmniejszy ptak Europy

Chociaż nazywany jest mysikrólikiem, to jednak nie jest gatunkowo zbliżony ani do myszy, ani do królika. Jest to ptak, a konkretnie najmniejszy ptaszek na kontynencie europejskim. Często można usłyszeć jego szczebiotliwy śpiew, dobiegający z wysokich koron iglastych drzew. Znacznie trudniej go dostrzec, jednak kiedy już się to uda, trzeba przyznać – jest on pełny uroku.

Mysikrólik faktycznie jest mały jak myszka i zwinny jak szybkonogi królik. Być może chodzi również o dodanie powagi. Może zdrobnienie? Malutki król, czyli królik?

Ptak ten występuje na całym kontynencie europejskim. Ma krępe ciałko, dużą głowę z maleńkim dzióbkiem i krótki ogonek. Jego grzbiet jest oliwkowoszary, brzuszek kremowo-biały. Na skrzydłach ma biały pasek, tym samym kolorem są również zakończone lotki. Bardzo charakterystyczny jest pasek na głowie – w przypadku samic jest on żółty, natomiast u samców pomarańczowy. W okresie godowym unosi jaskrawe piórka, przez co wygląda, jakby miał irokeza. Długość jego ciała nie przekracza 9 cm, a najcięższy osobnik waży zaledwie 7 gram.

To sprawia, że ptaki te sprawiają wrażenie bardzo delikatnych. Tych bardziej zdumiewające jest to, że tylko część z nich prowadzi osiadły tryb życia, natomiast znaczna większość podróżuje jesienią do cieplejszych rejonów kontynentu. Żeby tego było mało, jest to podróż, w czasie której pokonuje 500 km bez chwili wytchnienia, z prędkością 30-40 km/h. W ten sposób pokonują trasę nad Morzem Bałtyckim ze Szwecji do Polski. Możemy jedynie sobie wyobrazić, jak wielką siłę musi mieć ten ptaszek, skoro udaje mu się pokonać silne, morskie wiatry. Okazuje się jednak, że największe zagrożenie czyha na nie dopiero u zwieńczenia podróży. Nie jest bowiem dziwne, że po takim wysiłku muszą być bardzo wycieńczone, dlatego też bardzo często zdarza im się odpoczywać w pobliżu ludzkich siedzib i nawet gdy zbliża się do nich zagrożenie, nie są w stanie uciekać. Dopiero kiedy ponownie nabiorą sił, są w stanie wędrować dalej i znaleźć dogodne dla siebie miejsce do zamieszkania. Na swoje lokum wybierają przeważnie bory świerkowe lub mieszane, rzadziej zdarza im się gniazdować w lasach sosnowych. Swoje gniazda budują wysoko na koronach iglastych drzew. Te małe mieszkanka przypominają niewielką czarkę utworzoną z mchu, gałązek i zielonych igieł, która jest podwieszona pod gałęzią. Gniazdo wyściełane jest bardzo skrupulatnie piórami i zebraną z leśnego poszycia sierścią innych zwierząt. Mysikróliki w ciągu roku mają dwa okresy lęgowe: jeden w maju a drugi w czerwcu. Samica składa od 8 do 10 jaj. Wysiadywane są od 14 do 17 dni, natomiast młode opuszczają gniazdo po około 2 tygodniach. Badania dowiodły, że mysikróliki tworzą również małe „osiedla”. Kilka zaprzyjaźnionych rodzin gniazduje bardzo blisko siebie.

Ten mały ptaszek żywi się głównie owadami i drobnymi bezkręgowcami, czasem się zdarza, że zjadają również nasiona drzew iglastych. W poszukiwaniu pokarmu właściwie nigdy nie zlatuje na ziemię, dlatego tak trudno jest go dostrzec. O jego obecności dowiadujemy się wtedy, gdy śpiewa wysoko w koronach drzew. Co ciekawe, potrafi wydawać tak wysokie dźwięki, że często są one niesłyszalne dla starszych osób.

Na mysikróliki czeka wiele zagrożeń, zwłaszcza, jeżeli, wycieńczone podróżą, nie mają sił na ucieczkę. Jest to gatunek chroniony, dlatego jeżeli kiedykolwiek spotkamy na swojej drodze niewielkiego ptaszka z pomarańczowym albo żółtym czubkiem, zadbajmy o jego bezpieczeństwo, byśmy później mogli cieszyć się jego uroczym śpiewem podczas leśnych spacerów.

Auto: Agnieszka Wojcieszek Data publikacji: 7 listopada 2017 Dodano w kategorii: WYDARZENIA