Z głową w chmurach…

Afrykańskie sawanny kojarzą się głównie z lwami, nazywanymi królami Afryki. Cóż, w żaden sposób nie da się tego tytułu podważyć. Nie możemy jednak zapominać o potężnych słoniach, największych ssakach na ziemi i o lampartach, których szybkość biegu znana jest na całym świecie. Z całą pewnością afrykańska sawanna pełna jest niezwykłych zwierząt. Większości z nich poświęca się dużo uwagi ze względu na zatrważający proces wymierania. Wiele słyszy się o masowo mordowanych słoniach czy nosorożcach. Tymczasem są inne gatunki, również dumni rekordziści, którzy znikają niemal niezauważeni. Najwyższy ssak na Ziemi – żyrafa, w ubiegłym roku znalazła się na czerwonej liście gatunków zagrożonych.

Żyrafy zamieszkują sawanny położone na południe od Sahary. Znane jest 9 podgatunków tego zwierzęcia. Żywią się liśćmi i pąkami drzew, głównie akacji. Mimo, że ich szyje są niezwykle długie, okazują się zbyt krótkie, aby dosięgnąć do ziemi. Skutkuje to tym, że muszą one szeroko rozstawić nogi, aby móc napić się wody. Natura jednak postanowiła im wynagrodzić ten kłopot – żyrafy muszą sięgać do wodopojów zaledwie raz na kilka dni, ponieważ wodę czerpią głównie z roślinności.

Żyrafy osiągają wysokość 6 m, co jednocześnie czyni je najwyższymi ssakami na świecie. Mimo, że ich szyja jest znacznie dłuższa niż ludzka, to jednak ma ona dokładnie tyle samo kości, czyli siedem. O długości decydują znacznie dłuższe kręgi szyjne. W kłębie żyrafa mierzy zazwyczaj do 3 m, reszta to długa szyja, zwieńczona małą głową, która ozdobiona jest charakterystycznymi, pokrytymi skórą wypustkami. Samcom służą one do walki. W czasie pojedynku zderzają się one głowami, a nawet splatają szyjami. Walki nie kończą się krwawo, ponieważ „rogi” nie pozwalają na zadawanie ran. Zazwyczaj słabszy samiec w końcu się poddaje i może odejść, nie dręczony więcej przez zwycięzcę. Żyrafy biją kolejny rekord – serce tego ssaka może ważyć nawet 11 kilogramów, osiągać długość 60 cm, uderza natomiast z prędkością 25 razy na minutę. Zwierzęta te mają długie i wyjątkowo mocne nogi. Choć lamparty polują zwykle na mniejsze ssaki, to jednak może zdarzyć się, że zaatakuje żyrafę, jednak realne szanse na pokonanie tego długonogiego stworzenia ma jedynie lew – choć i tutaj zdarzają się przypadki śmiertelne wśród tych ogromnych kotów, które zostały kopnięte racicą.

Żyją w stadach liczących od 40 do 70 osobników, składających się zwykle z samic i młodych. Dorosłe samce są samotnikami. Są zwierzętami niezwykle czujnymi, z doskonale wykształconym słuchem i wzrokiem. Dzięki długiej szyi nie tylko z łatwością zdobywają pożywienie, ale również mogą dostrzec zagrożenie z bardzo dużej odległości. Rzadko decydują się na atak, zdecydowanie bardziej wolą uciec przed drapieżnikiem, jeżeli tylko mają taką możliwość. Żyrafy nie lubią wędrówek – zwykle przebywają całe życie w jednym miejscu, bardzo często wraz z antylopami i zebrami, pełniąc rolę „wież wartowniczych”. W ciągu dnia śpią zaledwie 7 minut, aby ciągle czuwać.

Żyrafy żyją przeciętnie 30 lat, natomiast ciąża trwa ok. 15 miesięcy, młode pojawiają się co drugi rok. Samica rodzi na stojąco, co skutkuje tym, że nowonarodzona żyrafa spada na ziemię z wysokości ok 2 m. W ciągu godziny młode, osiągające wysokość dorosłego człowieka, jest w stanie już stanąć na własnych nogach i biegać.

Chociaż żyrafy nie mają tak naprawdę niczego, co mogłoby się okazać niezwykle cenne dla człowieka, to i tak ich przyszłość maluje się w coraz ciemniejszych barwach. W 2016 roku żyrafy zostały wpisane na czerwoną listę zwierząt zagrożonych. Do stopniowego wymierania tych zwierząt przyczynia się ekspansja rolnicza i rozwój kłusownictwa. Źle dzieje się również w południowym Sudanie – terenie, na którym najczęściej dochodzi do konfliktów plemiennych. Tam bardzo często żyrafy zabijane są dla mięsa. Rozwój przemysłu również przyczynił się do zmniejszenia populacji tego zwierzęcia: przyczynia się do tego zatrucie powietrza i źródeł wody, a także niszczenie drzew i wypalanie traw. Żyrafy stały się cichymi ofiarami ludzkiego rozwoju. Jeżeli nadal będziemy myśleć tylko o sobie, zginą nie tylko słonie, nosorożce, ale również inne gatunki zwierząt, z których powinniśmy być dumni.

Auto: Agnieszka Wojcieszek Data publikacji: 11 maja 2017 Dodano w kategorii: WYDARZENIA