Zwierzę niezastąpionym członkiem rodziny

Gdy mamy psa lub kota, zwykle uważamy go za członka rodziny. Dbamy o niego w każdy możliwy sposób, uwielbiamy się z nim bawić, tęsknimy, kiedy wyjeżdżamy na dłużej i martwimy się, czy przyjaciel, którego poprosiliśmy o opiekę nad naszym pupilem na pewno dobrze wywiąże się ze swojego zobowiązania. Sytuacja jednak zmienia się, kiedy rodzina ma powiększyć się o jeszcze jednego członka – dziecko. Z jakiegoś powodu zdarza się, że więź z naszym psem czy kotem nie jest już tak silna jak była. Przestaje on być przyjacielem a staje się przeszkodą czy wręcz zagrożeniem. Wielokrotnie zapada decyzja o oddaniu zwierzaka, w najgorszym przypadku do schroniska lub porzuceniu go w lesie. Nie ma jednak powodu, dla którego musi on przestać być członkiem naszej rodziny. Tak, jak pies czy kot jest naszym przyjacielem, tak może być on przyjacielem dziecka już od najmłodszych lat.

Zwierzę obdaża bezinteresowną miłością, co więcej, ma dobry wpływ na dzieci i mogą być nawet nauczycielami. Maluchy, które wychowują się w towarzystwie psów czy kotów szybciej zaczynają raczkować i chodzić. Zwierzaki mają ogromny wpływ na rozwój emocjonalny dziecka. Dla maluchów zwierzak jest kolejnym „obiektem badań”: uczy się o tym, że zwierzę również odczuwa, może być wesołe lub smutne. Badania te przyczyniają się do tego, że dziecko zyskuje coraz więcej empatii, uczy się cierpliwości. Dzięki temu w przyszłości będzie miało większy szacunek nie tylko do zwierząt, ale również do ludzi. Kontakt ze zwierzęciem sprawia, że otoczenie dzieci jest mniej sterylne – to dobrze. Przyczynia się to do zwiększonej odporności na choroby i na alergie. Im dziecko starsze, tym więcej obowiązków zwiazanych z opieką nad zwierzęciem może przejąć: początkowo może być to po prostu uzupełnianie miski z wodą i pokarmem, sprzątanie po nim, aż w końcu, w przypadku psa, wyprowadzanie na spacery, które sprzyjają zwiększonej aktywności fizycznej. Te wszystkie działania pomagają w budowaniu poczucia odpowiedzialności, systematyczności i wytrwałości, co przekłada się później w nauce, i wykonywaniu obowiązków w życiu dorosłym. Nawyki wyrobione od najmłodszych lat owocują w przyszłości. To, jak nauczymy nasze dzieci obchodzić się ze zwierzęciem, będzie przekładane na późniejsze kontakty z rówieśnikami. Nasza pociecha będzie wiedziała, że niektórych rzeczy nie wolno robić, ponieważ będzie to sprawiać ból lub przykrość.

Zwierzaki mogą okazać się dosłownie najlepszymi przyjaciółmi dzieci. Rówieśnicy i dzieci starsze nie raz mogą bardzo dokuczać z różnych powodów a rodzice nie dali kolejnej zabawki. Wtedy znajdzie się ktoś, kto wysłucha żali i pocieszy nie zważając na nic. Badania wykazały, że zwierzęta skutecznie obniżają stres u dzieci.

Oczywiście, aby osiągnąć to wszystko, trzeba się odpowiednio przygotować. Im wcześniej w domu pojawią się rzeczy przeznaczone dla dziecka, tym lepiej – zwierzę będzie miało czas oswoić się z nimi.. Gdy dziecko pierwszy raz pojawi się w domu, należy dać zwierzęciu je obwąchać, aby mogło się z nim zapoznać. Zwierzę należy pochwalić za dobre zachowanie, nagradzać smakołykami. Będzie trzeba też nauczyć psa lub kota, że nie będziemy mogli poświęcić mu już tyle czasu, ale że mimo wszystko zawsze znajdziemy go chociaż trochę – co jakiś czas należy poświęcić chwilę na zabawę z naszym pupilem, dzięki temu nie będzie on zazdrosny i tym samym negatywnie nastawiony do malucha. Należy bacznie zwracać uwagę na zachowanie zwierzęcia i nigdy nie zostawiać dziecka sam na sam z psem czy kotem. W przypadku niewłaściwych reakcji pupila, należy go natychmiast wyprowadzić.

Nie da się ukryć, że wychowywanie dziecka razem ze zwierzęciem to mnóstwo pracy. Jednak korzyści, jakie na tym odniesiemy są nieocenione. Maluch zyskuje nieocenionego przyjaciela i obrońcę, uczy się wielu zachowań, wyrasta na empatycznego, odpowiedzialnego człowieka. Nie tylko kształtuje się charakter dziecka, ale również wpływa na jego zdrowie: brzdące wychowujące się ze zwierzętami znacznie rzadziej cierpią na wszelkiego rodzaju alergie czy chorują. Nie rezygnujmy z tak wspaniałego członka rodziny i przyjaciela dla naszego dziecka tylko ze względu na obawy „jak to będzie”. Gdy będziemy przestrzegać odpowiednich zasad, na pewno będzie dobrze. Być może nawet lepiej, niż jesteśmy w stanie to sobie wyobrazić.

Auto: Agnieszka Wojcieszek Data publikacji: 23 marca 2017 Dodano w kategorii: WYDARZENIA